Zoals elk jaar werd voor de herfstvakantie ons stekje in Grillon geboekt – maar 2 dagen na het boeken (en aanbetalen  en  vóór het vertrek …)  sloeg het weer daar drastisch om!
Na telefonisch contact waarin dit werd bevestigd door de eigenaresse besloten we een andere bestemming te zoeken en werd op buienradar gekeken waar het eventueel wel mooi weer zou zijn.
Dat bleek Rome te zijn maar dat vonden wij voor 1 week een beetje teveel van het goede.
Toen bleek dat in Wenen voor die hele week 22°C en zon werd voorspeld en bleek de camping in Klosterneuburg nog open te zijn.

Dus op vrijdag werd de caravan ingeruimd, de fietsen op het dak geplaatst, het fietsboekje van de Donauradweg onder het stof uit de kast gehaald en vertrokken we op zaterdagochtend vroeg voor de eerste tussenstop vlak bij Passau.
(We hadden die vrijdagavond willen vertrekken maar Angela was ziek geweest dus vandaar dat we 1 dag later vertrokken).
Op zondag reden we het laatste stuk en zonder problemen kwamen we om 14.30 uur in Klosterneuburg aan en stond de caravan in no–time op de plek – met uitzicht op de Stift…. En genoten we van een heerlijk namiddagzonnetje.
De volgende dag fietste Anton een flinke ronde in de omgeving en Angela lag ziek te zijn in de zon onder een dekentje….. En dat bleef in de dagen erna zo door rommelen maar uiteindelijk genoeg opgeknapt om nog 3 dagen Wenen te bezoeken.
De camping ligt naast de Donauradweg en het is 14 km fietsen tot de St. Stephans dom …

De eerste keer fietsen naar Wenen besloten we het centrum te laten voor wat het was en bezochten we het Hundertwasserhaus. Wie het werk van Gaudi kent vindt dit waarschijnlijk ook mooi.
Het vlakbij gelegen Hundertwassermeuseum heeft een mooie, diverse collective van deze bijzondere en excentrieke kunstenaar en de documentaire die vertoond wordt geeft een prachtig beeld van de (tot dan onbekende) man achter de naam  en kunstenaar.
Angela werd ter plekke fan!
En daardoor viel ons zijn werk dat in Wenen staat des te sneller op!

Daarna naar het centrum gefietst en heerlijk op een terras geluncht en daarna in een stralend zonetje weer terug langs de Donau.
‘s Avonds wordt het vroeg donker dus kruipen we knus op de bank met een boek.

De tweede keer Wenen op de fiets ging richting het Kunsthistorisch Museum midden in de stad – oké, het stadsbestuur probeert meer voor fietsers te doen maar kijk niet vreemd op als het fietspad na 400 m gewoon eindigt en je zelf moet uitvogelen waar je heen moet, of dat het fietspad eindigt voor de ingang van een ondergrondse parkeergarage en je bijna omver gereden wordt, of dat het fietspad vóór de entrée van de universiteit loopt waar op dat moment duizende studenten naar binnen moeten…….. maar alla, dat maakt het fietsen in Wenen tot een bijzondere ervaring.

Dat was de tentoonstelling van Caravaggio en Bernini ook! Niet alleen het gebouw is al een bezienswaardigheid maar het interieur en de veelzijdige collective ook.
De expositie van Caraveggio en Bernini werkte met een tijdslot maar was desondanks druk bezocht. Toch hebben we vol bewondering naar de diverse prachtstukken kunnen kijken.
Eénmaal buiten genoten we weer van het prachtige weer en zochten we een terrasje op.
Daarna weer rustig terug fietsen naar de camping en wederom genieten van een heerlijke rustige avond.

Anton fietste nog een mooie tocht in de omgeving, de laatste boodschappen werden gedaan en op vrijdag reden we met de auto naar het centrum – parkeren was vrij eenvoudig in de buurt van de Hofburg en het scheelt niet veel geld als je parkeren in Hoog Catharijne gewend bent, hahahahaha!

Na het rondslenteren door de binnenstad en chique koffiedrinken liepen we door naar het Albertina waar een expositie van Albrecht Dürer was - méér dan de moeite waard! Zeker als je bedenkt dat deze prachtige werken in de Middeleeuwen zijn gemaakt! We hebben er dan ook uitgebreid rondgekeken.

Eénmaal weer buiten zochten we een terrasje op – best prijzig maar vooruit…. Het is vakantie en het staat wel heel fancy…..!
Daarna de auto weer opgezocht en terug naar de camping waar we voor de laatste keer van het zonnetje genoten.

Zaterdagochtend reden we om 07.00 uur in het donker de camping af en werd er vrij ontspannen in één keer naar huis gereden.
Zodoende waren we om 20.45 uur thuis en lagen we lekker op tijd in ons eigen bedje!