Le Mine d'Or in Valreas is niet meer wat wij zoeken nu Lammy en Toos weg zijn en dus hebben we afgelopen winter gezocht naar alternatieven want het gebied bevalt ons wel. Uiteindelijk kwamen we op internet “Le Combet” tegen wat door een Nederlands stel wordt gerund en waar je verblijft in een heus Donjon – dat hoeven we geen tweede keer tegen de jongens te zeggen.

Dus alles geregeld, ingepakt en via de bekende weg weer richting het zuiden van Frankrijk. Alleen gaan we er dit keer t.h.v. Crest de autoroute af en na een korte tocht via allerlei binnendoorweggetjes stonden we op onze eindbestemming. Helaas bleek de Donjon bezet door bouwlui want de eigenaars waren bezig met de afrondende verbouwing. We kregen daarom een groter en luxer verblijf in één van de voormalige tot appartement omgebouwde stallen.

We hadden zowaar een eigen terras met prive-toegang, prive-toegang tot het zwembad en uitzicht op de bergen – wat wil je nog meer! De jongens gingen op onderzoek uit en zo kwamen ze al gauw in de schuur bij en enorme pooltafel, een groot zwembad, een hottub en een overdekte zithoek. Het vermaak voor de komende dagen staat vast. ’s Avonds genieten we van de ondergaande zon op de bergen en de mooie avondlucht.

De volgende dag bezoeken we Saillans en Tour de Crest (daar zit de dichtstbijzijnde supermarkt). Na de beklimming van de steile straatjes en de toren zijn we best moe en genieten van de zonnige middag. Tot grote vreugde van Tom hebben ze hier ook een hond: de eigenwijze en lieve ruwharige teckel Knoepie. Ze zijn onafscheidelijke vriendjes.

Met de auto rijden we naar forret de Saou, zochten we keien in de Sabion, liep Pim tegen een kleine gifslang aan (gelukkig bleef hij ongedeerd) en stonden we op een koud en winderig col de la Chaudière ( 1047 m). Autichamp is een leuk en typisch dorpje. In Grane hadden ze heerlijke koffie op het dorpspleintje en overal kwamen we prachtige, authentieke plaatsnaamborden tegen.

Zo’n dag met zon eindigt in een gezellig happy-hour. Tom vindt de wijn minder lekker dan de olijfjes!

‘s Avonds de hot-tub (hij is houtgestookt) opgestookt en genoten van de ondergaande zon en het uitzicht.

De volgende dag met de auto naar col de Rousset en inderdaad in de verte gieren gezien. Vervolgens reden we door een tunnel en belandden vervolgens in de mist en bij Col de Chau stonden we zelfs in een laag sneeuw!

Verder via abbaye de Leoncel, Pontaix en drôme de Pontaix – een prachtig klein dorpje langs de rivier en een ansichtkaartfoto waard.

Eenmaal weer terug bij Le Combet maakt Tom een mooi kunstwerk voor Elisabeth en na een laatste knuffel met Knoepie wordt de auto ingeladen – inclusief de keien uit de rivier ( voor de vijver thuis).

De terugreis was weer familie Caris waardig: de A13 Metz-Luxemburg was afgesloten, de weg tussen Luxemburg en Luik was éénbaans omdat er wegwerkzaamheden waren en de A2 en A67 waren afgesloten omdat George Bush op bezoek kwam EN de vakantie was afgelopen dus iedereen kwam naar huis….. chaos alom en zodoende pas om 04.00 uur ‘s nachts thuis..