De zomervakantie is al weer een tijdje geleden, het nazomeren met de caravan lukte door de vele afspraken en activiteiten niet echt en het werken was weer zwaar dus we snakten eigenlijk naar een vakantie.
Nu zijn we erg benieuwd naar Valreas in de herfst en volgens buienradar zijn de voorspellingen zeer gunstig dus op de woensdag vóór de herfstvakantie kijken we nog 1x naar het weerbericht en wat blijkt? Het is er 25 °C en dat blijft het zeker tot na de herfstvakantie. Dus hebben we eerst camping Mamer in Luxemburg gebeld – die zijn nog open en daarna via internet op de site van de camping een plek op nummer geboekt en betaald.
Angela heeft op vrijdag nog een studiedag van school op de locatie in Oss en zodoende wordt ze om 16.15 uur door Anton –met sleurhut- opgepikt. Zonder Tom want die kreeg 3 uur voor vertrek te horen dat hij een aantal dagen kon werken – dus alles van hem weer uitgepakt… Het verkeer viel mee en na een file in de Ardennen(!) reden we om 21.30 uur de camping in Luxemburg op. Pootjes uitdraaien, elektriciteit aansluiten en het bedje in.
De volgende ochtend staan we vroeg op, douchen lekker warm en rijden om 07.15 uur de camping af. Net buiten de camping kunnen we tanken en al gauw rijden we Frankrijk in en de tolweg op. Onderweg rijden we de bekende steden langs: Metz-Nancy- Dijon- Lyon- Montelimar.
Onderweg stoppen we met regelmaat voor koffie en de lunch en het weer wordt vanaf Dijon steeds beter! Uiteindelijk rijden we om 16.30 uur in Grillon de camping op met stralende zon en staat de thermometer op dat tijdstip nog op 25°C. We zetten de caravan op ons gereserveerde plekje, draaien de pootjes uit en genieten eerst van een biertje, een wijntje en de zon die rond 19.00 uur ondergaat. Dan is het tijd om te koken en de caravan verder in te ruimen.
Zondagochtend besluiten we goed van start te gaan: Anton gaat zijn eerste rondje fietsen en Angela pakt de bikini, de zonnebrand en een goed boek en zo wordt de zondag goed doorgebracht. De temperatuur loopt zelfs op naar 29°C …!!
Ondertussen horen we het geblaf van de vele honden en de schoten van de jagers: jachtseizoen..
Maandag gaan we allebei goed van start en besluiten we met een stralend zonnetje naar Orange te fietsen; Anton zet de tocht uit en zo fietsen we heerlijk door de velden richting Orange. De diverse wijndomains staan er prachtig in herfstkleuren bij en overall zijn er wel wijnboeren aan het werk. Hier en daar hangen zelfs nog complete druiventrossen. Onderweg zien we daadwerkelijk bordjes met de tekst dat er een jacht gaande is en we zien zelfs ergens iemand in een dorpje met zijn geweer en een gevulde jachttas lopen..
Ook dit keer vliegen de Mirages wel heel laag over als we in de buurt van het vliegveld van Orange komen. Eenmaal in het stadje zelf vinden we een terras in de zon (Le Pigalle) en genieten we van een enorme maaltijdsalade!
Via de Arc fietsen we Orange uit en via de velden en een Col fietsen we richting Camaret- Chantemerle – Richerenches naar de camping en zetten we 73 km op de teller. In een heerlijk zonnetje met een wijntje en een biertje genieten we na van deze mooie dag. (En dan blijkt dat onze achterburen de Zwitsers zijn die in het voorjaar de overburen waren. Inmiddels hebben zij hun camper ingeruild voor een caravan).
Anton fietst dinsdag uit en Angela ligt heerlijk in bikini met een boek. Het is hier eigenlijk lekkerder dan in het voorjaar – en dat merken we wel op de camping want het is er drukker dan in het voorjaar (ook al zijn er nog genoeg lege plekken!)
Op woensdagochtend zijn we vroeg op en rijden we naar de markt in Vaison-la-Romaine en op de terugweg slaan we nog diverse wijntjes in en doen we de benodigde boodschappen.
Op donderdag fietsen we een mooie tocht die Anton heeft uitgezet. Deze voert eerst naar Taulignan, dan over diverse domains, een droge rivierbedding richting Grignan waar we precies rond het middaguur aankomen en lunchen op het kleine dorpsplein. Via Grignan rijden we naar Camaret en over allerlei kleine achterafweggetjes rijden we richting Richerenches en naar de camping.
Vrijdagochtend vroeg rijden we met de auto naar Vaison. Daar stapt Anton uit en rijdt hij zich warm richting Malaucene. Angela koopt in Vaison eerst nog een t-shirt van de Mont Ventoux voor hem en rijdt vervolgens naar Malaucene. Altijd een probleem om de auto te parkeren maar dat lukt uiteindelijk wel en na een bemoedigende opmerking zwaait ze Anton na die de Mont Ventoux opgaat en wordt er een heerlijke cappuccino op een terras gedronken.
Na een half uurtje met de auto achter Anton en gaandeweg omhoog neemt de temperatuur behoorlijk af…. 5 km onder de top is het zelfs zo mistig dat de mist eindigt/begint bij de motorkap…en ja… waar zitten dan de mistlampen op die verdraaide auto…? Stapvoets en met schrik voorzichtig verder rijden maar de auto toch maar aan de kant zetten … Gelukkig brengt Anton die moeizaam fietsend omhoog komt uitkomst en dan blijken we 600 meter onder de top te zitten…
Eenmaal boven vinden we elkaar in de mist en na het aantrekken van warme kleding daalt Anton af. Het is hier “maar” 5°C….. Eenmaal weer dalend gaat de temperatuur per kilometer behoorlijk omhoog en eenmaal beneden in Malaucene zitten we weer op 23°C. Na het eten van pasta stapt Anton op de fiets en rijdt uit naar de camping en neemt Angela met de auto de toeristische route naar de camping en geniet nog even van de zon.
‘s Avonds genieten we nog van een wijntje en pakken we zoveel mogelijk in.
Morgenochtend willen we vroeg weg…..en dat lukt want we staan om 06.00 uur op met een flonkerende sterrenhemel. Na een ontbijtje en een warme douche en de laatste handelingen rijden we om 07.20 uur de camping af richting de autoroute. Onderweg wordt het langzaam licht en om 08.00 uur zitten we op de snelweg en rijden we weer langs de bekende steden terug. We zijn al vroeg bij Luxemburg en besluiten de camping te laten voor wat het is en rijden door.
Zodoende zijn we om 19.40 weer thuis.
Valréas in de herfst : volgend jaar zeker weer !!
