Blue Flower

Het werd weer eens een echte “Caris“ vakantie: op het meest vreemde moment in het jaar komt er een idee bovendrijven, daar wordt dan kort over nagedacht, mogelijkheden bekeken, boeken bekijken, campings zoeken, informatie verzamelen over “to-do” dingen ….

En dan zegt zoonlief: “Ik zou eigenlijk wel eens naar Oslo willen “……

En wij eigenlijk ook wel – onze laatste Scandinavische vakanties waren in de 80-er jaren.

Zo gezegd en gedaan.

 

Dinsdag 22 juli

En zo reden we met mooi zomerweer ’s morgens vroeg met de auto volgeladen en goede zin richting Blokhus in Denemarken waar we aan het eind van de middag blij waren in een koel huisje neer te kunnen strijken. Bij de lokale supermarkt spullen gekocht voor de barbecue en achter het huisje in de schaduw heerlijk gegeten. Totdat het vele ongedierte uit de bomen en struiken kwam en onze sla opeens niet meer vegetarisch was…

Het bleef lang licht – en heet. Dus we namen de auto en reden richting strand. Daar bleek iedereen met de auto het strand op te rijden. Nu zijn wij van het principe “do like the locals do” en hebben  heerlijk genoten van een avondbriesje en de lange uurtjes zonlicht.

Het was zelfs zo lang licht dat we nog een verkoelende duik namen in het zwembad op de camping.

 

Woensdag 23 juli

De volgende ochtend in de brandende zon wachten tot we de boot mogen oprijden. Gelukkig bleef het prachtig weer en hebben we tijdens de 3 uur durende overtocht naar Kristansand heerlijk buiten op het achterdek gezeten.

Eenmaal van de boot af kwamen we in de drukke avondspits rondom Kristiansand en ondanks dat reden we rond 17.00 uur de camping in Sandnes op. In de gloeiend het zon de tent opgezet en daarna een duik in de rivier genomen. Koud!!!!! De kleine visjes zwommen om ons heen en na 2 minuten koukleumen stonden we weer aan de kant.

De rest van de avond hebben we rustig aan gedaan.

 

Donderdag 24 juli

We waren erg blij met de airco want het bleef buiten heet! Via de prachtige fjordenkust reden we in een rustig tempo naar Farsund en na even zoeken kwamen we uit bij de vuurtoren van Lista. Overigens een mooi natuurgebied! Via allerlei kronkelwegen en hier en daar een boerderij komen we bij de Helleristninger van Penne.

“Tja, moeten we daar in de hitte voor door een weiland struinen en zoeken?” ( Tom).

Dan rijden we maar door naar Varnes Fort. Het laatste stuk rijden we door het bos over oneven zandpaden met flinke rotsblokken en groeven en kuilen…mmmmm….. we zetten onszelf behoorlijk vast ……

Nu zijn we er toch dus kunnen we ook maar beter naar het fort wandelen om het te bekijken.

En dat valt niet mee – ook niet op je Teva’s!

Na veel zweten (en niet alleen van de warmte) schiet de auto uiteindelijk los en kunnen we met veel moeite draaien en terug rijden.

Langs het prachtige Eidsfjorden rijden we verder. Tijdens het rijden zagen we dat we vlak bij het eiland Hidra zaten - en wat lijkt koeler dan een eiland in zee met deze hitte? Dus: we bellen naar de enige camping (!) en wagen de gok; de veerboot legt net aan en daar gaan we dan!

Kirkehamn is een kleine maar mooie plaats – het eiland is ook niet zo heel groot dus binnen 10 minuten staan we op de camping….. nou ja, camping…… een grasveld met een paar bomen. Het lijkt meer op iemands achtertuin en er is een schamele douche/toiletcombi en dat is het wel…

Maar het is hier zo mooi en zo rustig  dat we besluiten de tent op te zetten en genieten van een zonnige avond.

 

Vrijdag 25 juli

Wederom is het heel warm en we besluiten een rondje om het eiland te rijden. We gooien de zwemspullen achterin voor het geval dat … Via Omland en Rasvag komen we uit bij de jachthaven – en aan de andere kant van de weg ligt een prachtige zwemvijver waar de locals met de kindertjes zwemmen en poedelen.

Het staat in verbinding met zee dus het is niet alleen lekker koel, maar ook zout en er komen zelfs grote kabeljauwen en kwallen voorbij. Tom heeft binnen 5 seconden zijn zwembroek aan en is helemaal in zijn element. Wij kijken toe en genieten van het zonnetje.

Aan het eind van de middag zien we de onweerswolken binnendrijven en als we bij de tent komen blijkt het daar al overgedreven te zijn. We hebben mazzel!

 

Zaterdag 26 juli

Aangezien we het eiland wel gezien hebben gaan we weer verder en nemen de veerboot terug naar het vasteland. De airco blijft verkoeling geven. Via prachtige wegen en Haugen rijden we naar Helleren – een unieke nederzetting.

We zitten vlak bij Sognedalstranden – het dorpje is één en al kunstwinkel en erg toeristisch. Het strand hebben we niet gevonden…

Na een zelfgemaakte lunch rijden we verder en komen langs een bord met de verwijzing naar een prehistorische offerplaats: Rosslandsguden. De auto wordt naast een schapenweitje in de berm gezet, we klimmen over het draad via een klein houten trapje en de schapenpoep ontwijkend lopen we de heuvel op en komen dan bij de grote stenen en het beeld.

Via de schitterende weg van Egersund door het Gloppedal zien we de meest fantastische uitzichten over het water en de bergen. Hier zie je echt wat de kracht van ijs met gesteente doet!

Via het mooie kerkje van Dirdal rijden we verder en nemen de pont naar Oanes. Halverwege de overtocht kunnen we het Lysefjord inkijken. En …. Zien we in de verte niet de Preikestolen…?

Maar we zien ook de zware onweerswolken binnendrijven… We rijden gauw door en iets verderop rijden we rond 16.00 uur de Preikestolen camping op. We krijgen een veld toegewezen en eenmaal daar aangekomen is het even lastig zoeken naar een ruime plek voor de tent EN een aansluiting voor de stroom. Er staan diverse palen maar ze zitten bijna vol… Gelukkig hebben we nog een contact dat we net halen met ons snoer.

Halverwege het opzetten trekt de wind enorm aan en plotseling breekt er een enorm noodweer los: het onweer dat we al hadden zien hangen! We moeten echter wel door dus in de stromende regen en onder het luide gedonder zetten we de tent op en proberen we onder de luifel te koken.

Ondertussen zien we de camping vol stromen en mensen wanhopig zoeken naar stroompunten.

We zijn dus weer net op tijd…

 

Zondag 27 juli

Ondanks het stevige langdurende onweer van gisteren is het vanochtend toch weer een stralende dag en ondanks het vroege tijdstip al weer warm.. We rijden met de auto naar het parkeerterrein (100 Kronen – hoezo toeristen uitmelken!) bij het begin van de wandeling. De schoenen worden stevig gestrikt, eten en drinken in de tas, zonnebrand op het hoofd en daar gaan we! 

Het pad is op sommige plekken moeilijk te herkennen maar met een beetje logisch denkwerk en af en toe maar achter anderen aan lopen lukt het prima! En hoe hoger we komen hoe mooier de uitzichten! Het laatste stuk is behoorlijk steil en smal – dan is zo’n fjord plotseling wel heeeeeel erg diep….

Maar : na 2 ½ uur klimmen staan we boven op de Preikestolen – en ondanks het feit dat het pas 10.30 uur is zijn er al heel wat mensen boven. Ook met kleine kinderen…

Het uitzicht is fantastisch maar we zien het weer plotseling omslaan: het wordt heiig en de wind trekt aan. Na het eten van een boterham en het broodnodige vocht drinken besluiten we weer naar beneden te wandelen. Het lijkt ons niet aantrekkelijk om op een berg te zitten na het noodweer van gisteren .

Eenmaal weer beneden zijn we moe en trots – en Angela behoorlijk ziek van vermoeidheid. De rest van de middag is het liggen in het tentje en alles eruit gooien …. Leuk zo’n actieve vakantie!

 

Maandag 28 juli

De wandeling was inspannend, het weer blijft goed en we hebben het naar de zin dus we blijven nog een dag hangen. De plaatselijke supermarkt heeft een uitgebreid assortiment en we steken wederom de barbecue aan.

Heerlijk!

 

Dinsdag 29 juli

Om de volgende ochtend via de hellristninger van Solbakka (wel goed zoeken!) rijden we via het prachtige Tysdal naar de pont van Hjelmeland en varen we richting Folgafonnen. Ook hier weer een mooie tocht over het water.

De route door het Suldal is ook erg mooi – de waterval is erg mooi. De weg naar het RØldal is adembenemend mooi – er ligt zelfs nog sneeuw!

We parkeren de auto bij de staafkerk en brengen een bezoekje. Erg mooi – vooral het verhaal er achter. Via de waterval van Latefoss rijden we verder naar Folgafonnen – we zien vanuit de verte de gletsjer al liggen – maar door de warmte is de grens erg hoog en we besluiten géén tocht over de gletsjer te maken.

De camping in Odda is verschrikkelijk – nog slechter dan de camping municipal in Frankrijk.. We wagen de gok omdat het pas 15.00 uur is en rijden door langs het fjord richting Digranes.

De camping ligt hier achter een woonhuis en direct aan het water – en is schitterend!! Het tentje staat snel en we besluiten lekker buiten te eten.

Het zonnetje is snel achter de bergen verdwenen maar de avond is helder en droog.

 

Woensdag 30 juli

Het was vannacht best koud dus enigszins stram en stijf staan we ’s morgens op – en alles is vochtig van de nevel. Mmmmm…. De eerste keer dat we een beetje balen van het kamperen op deze manier..

Het fjord ligt onder een dikke grijze wolkenlaag dus we hebben gauw opgebroken en rijden verder naar boven. Op de kopse kant komen we langs het Hardanger Folkemuseum – een  onverwachte en leuke aanrader. Er wordt veel uitleg gegeven over de Hardanger Volksmuziek en de rol van de viool hierbij. Er staan dan ook prachtige exemplaren in dit kleine prachtige museum! En dan hebben we het nog niet eens over de prachtige kleding met borduurwerk en zilverwerk.

Na de tentoonstelling binnen bekijken we buiten diverse huizen uit deze streek uit verschillende periodes. Sommige inrichtingen zijn kaal, andere zijn prachtig ingericht.

Met lichte miezer rijden we verder richting Bergen. Onderweg stoppen we nog bij de prachtige Steindalsfossen. Hier voegen we een fietsende trol aan onze collectie toe en Tom bezwijkt voor een prachtig beeld van Hjeimdal.

In de stromende regen rijden we verder om aan het eind van de middag in de buurt van Bergen een hutje te huren. We hebben geen zin meer om de tent in de stromende regen op te zetten. De omgeving werkt ook niet echt mee en de stemming slaat om.

Daar komt bij dat onze oudste zoon zaterdag voor 3 maanden naar Amerika vertrekt en plotseling willen we hem toch uitzwaaien. Dus: alles wordt in de auto gegooid, we draaien de auto om en rijden in 1 ruk weer naar Kristiansand waar we aan het begin van de avond nog net een ticket kunnen boeken voor de laatste avondboot naar Hirtshals.

We rijden de hele nacht door en komen zo vrijdagochtend 1 augustus thuis .

We ruimen alles op, zetten de wasmachine aan, doen boodschappen en rijden zaterdags naar Schiphol waar we net op tijd Pim uit kunnen zwaaien.

De overige vakantiedagen hangen we rondom huis en maken nog wat dagtrips.

Eén ding is zeker:  k(r)amperen met de tent hebben we echt gehad….!!!!

Nu gaan we de hele winter nadenken over hoe we het volgend willen gaan doen.