Sinds 2002 liggen de boekjes en de planning al in de kast : een fietsvakantie langs de Donau – één van Europa’s grootste rivieren. En deze winter begon het weer te kriebelen, dus de “oude”planning tevoorschijn gehaald en de – vele –reisverhalen op internet gelezen. Op zich hartstikke leuk, maar al gauw bleek dat wij er weinig informatie uit konden halen, omdat het overgrote deel van de fietsers overnacht in pensions en wij juist met de tent willen gaan. Mmmmm…. Maar evengoed : wij willen met de tent en dus met de fietskar. En daar kwam obstakel 1 : met de fietsen - volledig bepakt – in de trein naar een startpunt in Duitsland is geen probleem. Maar : met volledig bepakte fietsen EN een FIETSKAR … dat bleek niet mogelijk, want de fietskar mocht niet in de trein. Nu is overstappen op perrons in een minimum aantal minuten met zo’n kar ook niet te doen, dus we moesten wel naar een ander alternatief. Gelukkig kwamen we op het creatieve idee om alles in de auto te vervoeren en deze vervolgens op een parkeerplaats te zetten. Echter : uit diverse reisverhalen bleek het Jezuïten - klooster in Passau een niet al te best alternatief en “een”parkeergarage in “een”stad ook niet. Maar : toen we naar Thailand gingen hebben we de auto op Frankfurt vliegveld gezet en dat was erg goedkoop. Dus : vervolgens hebben we gekeken in fietsboekje 1 van de Donauradweg langs welke grote steden de route liep en waar eventueel grote vliegvelden waren. Op deze manier kwamen we uit bij vliegveld München en dus werd onze startplaats Ulm. Via internet hebben we een 3 persoonskamer ( overigens :niet veel hotels hebben zo’n kamer) geboekt in een hotel in het centrum van Ulm. ( hotel Munster) Daarna hebben we via de site van de Duitse spoorbaan een treinticket van München luchthaven naar Ulm geboekt. Via de site van het vliegveld hebben we ook meteen een parkeerplaats vast laten leggen voor de duur van 3 weken – bleek nog goedkoper dan ter plekke een kaart/plek kopen. Op het moment dat dit allemaal geregeld was werd het ook rustig in ons hoofd : we konden alles op de startplek krijgen en konden dus nu kilometers gaan maken en een planning maken. Op deze manier ging de winter en lente snel voorbij en voor we het wisten waren we druk aan het passen en meten met de spullen die mee moesten. Gelukkig hadden we veel ervaring met het Fietserpad ( 2005) en de vele weekendjes/korte vakanties weg met de fiets. We hebben de fietskaartjes ui de boekjes onder de kleurenkopieerder gegooid, zodat Tom ook de route kan bekijken en tijdens het fietsen kan zien waar we zijn. We hebben ze zo gesneden dat ze in het bovenvak van de stuurtassen passen. En daar gingen we dan…..
Zaterdag 9 juli
Het is nog heerlijk vroeg als we om 03.340 uur thuis wegrijden en langzaam aan zien we het licht worden. We zitten al vrij snel in Duitsland en dat betekent dat er flink doorgereden kan worden. Onderweg stoppen we met regelmaat voor een kop koffie en – de voorgesmeerde- broodjes en zodoende zijn we om 10.45 uur in Ulm – waar we eerst een half uur door het centrum dwalen omdat er veel eenrichtingsstraatjes zijn EN het is markt op het grote plein bij de kerk – en daar ligt ook het hotel, dus we kunnen er met de auto niet komen.( DAT hadden we NIET op de site van het hotel gezien…).
Gelukkig hebben we een goed richtingsgevoel en bij rondje 3 kunnen we de auto vlak bij het hotel in een parkeervak kwijt. De fietsen zijn gauw van de fietsendrager af en zo kunnen we de achterbak leeghalen, tassen op de fietsen hangen en de fietskar monteren. We rijden – tussen de mensen en marktkraampjes – naar het hotel waar de eigenaresse ons allervriendelijkst ontvangt. De fietsen kunnen in haar garage, de klep gaat dicht en wij kunnen uitpuffen op de hotelkamer – want het is warm….. Anton gaat na zich verfrist te hebben met de auto richting München en Tom en Angela gaan Ulm bekijken. Onder het genot van koffie en bier wachten we op de terugkomst van Anton.
Dit gaat allemaal vrij snel en rond 18.00 uur lopen we met z’n allen richting het Visserskwartier waar we de authentieke huisjes bekijken en in een restaurantje eten – en schuilen voor de enorme regenbui…. Daarna lopen we terug naar het hotel waar we er vroeg in duiken. Morgen de eerste fietsdag!!
Zondag 10 juli
We zijn al vroeg wakker en na het douchen gaan we richting ontbijtkamer – en genieten van heerlijke warme broodjes, verse jam,koffie en de gastvrijheid van de eigenaresse. Hierdoor kunnen we om 08.30 uur vol goede zin en moed de fietsen uit de garage halen en na enig passen en meten ( we moeten nog wennen!) zijn we dan om 08.50 uur op weg. Via het visserskwartier rijden we naar de oever van de Donau en maken we een startfoto.
En dan gaan we op weg! Aangezien we hier op de noordoever zitten hebben we besloten daar maar ff te blijven. Wel wennen met de zware fietstassen en de fietskar : de fietsen zijn nu anders in balans dan zonder…. Al snel kunnen we van “blz. 17 “omslaan naar “blz. 18” en na Obereichingen zitten we op “blz. 19”: een werkelijk schitterende route ! In Weisingen komen we een bordje tegen met koffie en al gauw zitten we in een boomgaard aan de koffie met gebak! Gelouterd kunnen we weer verder maar bij het wegrijden stapt Tom onhandig op en glijdt zijn fiets weg in het gravel. Gelukkig vangen de fietstassen veel op maar hij valt met zijn rechterbeen op het asfalt en haalt deze flink open.. Dikke tranen en na spoelen met water uit de bidon en omslaan van de broekspijp gaan we verder. Voor Anton zijn deze wegen wel ff flink trappen, want gravel en al die bospaden trekken behoorlijk aan de fietskar…. Via Peterswörth-Gundelfingen-Lauingen rijden we uiteindelijk Dillingen binnen. De entree naar de camping doet het ergste vermoeden maar eenmaal op het campingterrein zijn we verrast : achter de bierstübe ligt een mooi grasveld en aangezien we vroeg zijn (14.00 uur) kunnen we kiezen waar we willen gaan staan. We zetten de fietsen neer en besluiten eerst wat te gaan drinken.
En zo zitten we aan een “Radler” ( bier met limonade) – de eerste van vele….. Tom vindt het heerlijk! Wij gaan de tent opzetten en Tom zit op z’n hurken bij moederkonijn met jongen…. Langzaam aan druppelen er meer fietsers binnen ( Engelsen, Fransen en Spanjaarden) dus al snel is het een internationale mengelmoes.. Rond 18.00 uur begint het enorm te regenen en te onweren en zitten we gauw binnen achter een bord knoedels en wienerschnitzels- en uiteraard grote glazen bier…. Voldaan duiken we het tentje in en luisteren naar de druppels op het tentdoek. Nat inpakken morgen?
55, 69 fietskilometers
Maandag 11 juli.
Vanochtend vroeg wakker – het thuisritme zit er nog in… Gelukkig was het droog en scheen het zonnetje. Na een rustig ontbijtje op het gemak ingepakt – we zoeken nog naar een vaste routine. Nog even naar Tom zijn been kijken ..mmmm.. gelukkig is het zonnig dus drogen aan de zon en wind en een fietsbroek aan moet helpen… En zodoende zaten we al snel op de fiets en reden we het fietspad weer op ( de route liep langs de camping) We besloten de route langs de oever te nemen en niet door Dillingen zelf. Via Höchstädt – Blindheim – Gremheim naar Donauwörth gereden.Na bezichtiging van dit leuke stadje bij de lokale benzinepomp genoeg Gatorade ingeslagen ( het is erg warm!) en de bidons gevuld en vervolgens weer op de pedalen. En het is maar goed dat we nog extra drinken hebben ingeslagen want de komende kilometers bleken zwaar….. we hebben op de kaart gezien dat er stijgingen in zaten maar zo heftig en met deze hitte……. De weg naar Marxheim was heel veel klimmen – en dat voor een tweede dag en met fietskar.
Maar : de zon schijnt…. Bij Marxheim besloten we weer naar de rivier te gaan en langs de Donau naar Bertoldsheim gefietst. Daar moesten we naar Stepperg – Riedensheim en ook dat waren flinke klimpartijen. Af en toe maar afgestapt en lopend voorwaarts….en maar zonnebrand smeren… en de vliegen – die steken – van je afslaan. Vooral Tom had er last van – ze zochten met name zijn beenwond op… Uiteindelijk kwamen we in Neuburg aan – zeer mooi gelegen en een fraai stadszicht. De camping was een grote domper : op het terrein van de plaatselijke kano/roeiclub, achter het zwembad en een openbare speeltuin ( met hangjeugd) . Dat zouden we nog vaker tegenkomen…. We besloten door te fietsen richting jachtslot Grünau omdat daar ook een camping zou liggen. Dat klopt, maar dan voor ( school) groepen, dus konden we met die hitte en al ruim 75 km op de teller weer terug…..Balen….. Eerst nog inkopen gedaan bij een goede supermarkt en weer terug naar de camping. Tentje opgezet, biertje opengetrokken en vervolgens de Spanjaarden begroet die we gisteren ook in Dillingen op de camping troffen. Tijdens het – heerlijk – eten hebben we de verrichtingen van een mol bekeken: druk bezig met het graven van gangen rondom onze fietsen en hij kwam zelfs een kijkje aan de oppervlakte nemen. Tom vond dit allemaal geweldig! Na douchen en zeer veel bodylotion ( verbrand!!!) doken we moe en voldaan de slaapzak in.
82,87 fietskilometers.
Dinsdag 12 juli
Met een blauwe lucht opgestaan, en na ingepakt te hebben – wat worden we al snel!- zaten we al heel vroeg op de fiets om verderop bij de supermarkt verse broodjes, beleg en heerlijke koffie te halen. Op de parkeerplaats in de schaduw ontbeten ( het was weer warm) en daarna weer op de fiets. Via jachtslot Grünau naar de noordoever gefietst en via een schitterend natuurgebied naar Ingolstadt gefietst. Voor Anton flink werken : het was een smal spoor ,onverhard en de fietskar vloog alle kanten op. Tom had weer last van “steckmuck”en “steckfliege” op zijn been en werd er – terecht- een beetje kriegelig van. We waren al vrij snel in Ingolstadt dus we konden daar in het prachtige oude centrum heerlijk aan de koffie. Na de binnenstad bekeken te hebben reden we weer verder en besloten richting de camping aan de Auwaldsee te rijden. Het was zeer warm, we waren moe, we hadden de afgelopen dagen meer gefietst dan de bedoeling was en Tom kon er zwemmen. Zodoende kwamen we vlak vóór de “mittagsruhe”bij de camping aan. De beste man was niet al te vriendelijk, maar alla, het is vakantie. En ze hebben een wasmachine…. Zodoende hebben we eerst gegeten en de tent opgezet in de moordende hitte. Daarna zijn Anton en Tom – met pleister – richting het zwembad vertrokken en heeft Angela geprobeerd te wassen. Wat niet lukte – van het kastje naar de muur principe…… Dus uiteindelijk de strijd met de zeer onvriendelijke receptioniste opgegeven en met een goed boek in de zon de terugkomst van de mannen opgewacht – en geluisterd naar het oefenen van de tanks op het nabij gelegen militaire terrein…. Het zwemmen was heerlijk , maar het been van Tom wordt er niet beter op…. In de moordende hitte de barbecue aangestoken en gekeken hoe een groep van ongeveer 20 Tsjechische jongeren neerstreek op het veld. Binnen 1 minuut overal zooi en lawaai….. Dat duurde echter niet lang, want er brak vervolgens noodweer los. Het viel uiteindelijk hier mee, maar in Freiburg zijn bomen ontworteld, auto’s vernield en kelders ondergelopen…. We zijn uiteindelijk toch in slaap gevallen…
41,88 fietskilometers
Woensdag 13 juli
Vanochtend waren we later wakker dan normaal. Op het gemak ontbeten en ingepakt en daarna eerst terug naar Ingolstadt.
In een apotheek – met een zeer behulpzame apotheker ( getrouwd met een Nederlandse vrouw, notabene!) waterwerende pleisters en verband voor zijn been gekocht ( een flinke aanslag op het budget,trouwens!). Midden in de winkelstraat het been beplakt en daarna de route weer opgepakt. Via de noordoever zijn we er uit gereden en bij Grosmehring overgestoken naar de zuidoever waar we via een prachtig natuurgebied richting Vohburg zijn gereden. Daar bleven we aan de zuidkant en via Eining over een zeer smal pad door een prachtig natuurgebied richting Staubing en Weltenburg gereden.We hebben eerst de kaartjes voor de boot gekocht en zijn daarna het klooster gaan bekijken. Echt een aanrader!!!! Vervolgens zijn we op de boot gestapt – de fietskar was geen enkel probleem en hoefde ook niet apart betaald te worden. We genoten van het korte ritje en stapten al vrij snel uit in Kelheim – ook een schitterende plaats.
Na meerdere malen door de hoofdstraat te zijn gereden ( geld pinnen, inkopen doen, de route weer oppakken) reden we Kelheim uit via een prachtige brug en via de noordoever reden we naar Hernsaal – waar we nog een flinke klim naar de camping moesten. Dat bleek bij een boer te zijn – we reden het erf op en vreesden het ergste. Maar : we reden door de stal en kwamen vervolgens op een schitterend veldje!Het sanitair zag er keurig uit en hij was zeer milieuvriendelijk! De tent was gauw opgezet en dat was maar goed ook want 5 minuten later begon het onweer en de regen! We hebben heerlijk gekookt,gegeten en vervolgens met stomme verbazing gekeken hoe de groep Tsjechen de camping op kwam rijden. Ze bleken echter te overnachten op de hooizolder, dus op het veldje bleef het rustig. De boer bleek diverse biertjes in zijn koelkast te hebben en er konden broodjes worden besteld dus dat was gauw geregeld. Het bleef verder regenen dus na het gebruikelijke spelletje Uno en Bonanza lagen we er op tijd in. Een prachtige dag!
53,34 fietskilometers.
Donderdag 14 juli
Vanochtend met een paar spetters wakker en ingepakt en zodoende al weer vroeg op pad. Het is te warm voor een regenjas dus die paar spetters nemen we voor lief.
Uiteindelijk is het na een uurtje droog en blijft het droog. Via de noordoever rijden we verder door een mooi natuurgebied – we hebben echter wel flinke wind op kop.Bij Poikam besluiten we te switchen naar de zuidoever – en dat is heerlijk rustig!Via een prachtig pad peddelen we op het gemak op Regensburg aan. De camping daar ziet er goed uit – de volgende camping komt pas over 30 km…aangezien ze een groot toiletgebouw met wasmachines hebben is de keus snel gemaakt en zodoende draait om 13.00 uur de wasmachine, staat de tent,hebben we brood op en besluiten we naar Regensburg te fietsen. Een prachtige stad! De Steinbrücke zie je al van ver en is het bekijjken waard.De vele oude straatjes zijn heerlijk om in te dwalen en als we aan het begin van de avond op een klein plein een authentieke Thai tegenkomen zakken we op het terras neer en met een Singha-biertje en een heerlijke maaltijd achter de kiezen fietsen we op het gemakje terug naar de camping. Waar we de Spanjaarden weer begroeten..Ola! Na het gebruikelijke potje Uno en Bonanza doken we voldaan de slaapzak in.
37,07 km
Vrijdag 15 juli.
Na een heerlijke nachtrust,ontbijtje en schone kleren zijn we al weer vroeg op pad. We besluiten de noordoever te nemen en rijden zodoende over de Steinbrücke de stad uit. Via Weichs- Schwabelweis – Tegernheim rijden we in de richting van Donaustauf en zien het Walhalla al van ver liggen. Het is mooi in zijn lelijkheid! Via Frenkofen ( koffie) fietsen we door naar Kiefenholz en Wörth – het kasteel ligt er prachtig bij! Het fietsen gaat van een leien dakje, de steckmuck en steckflieg laten het vandaag afweten en de zon schijnt behoorlijk. Bij Tiefenthal besluiten we onderlangs te gaan omdat er verderop een paar stevige klimmetjes volgen. Bij Pondorf besluiten we te lunchen – op de dijk tussen de honderden margrieten! Gelouterd rijden we verder – in de zon, tussen de vele tarwevelden en maisvelden en stille boerendorpjes. Via Pittrich – Kosnach – Reibersdorf – Hofweinzier – Pfelling ( wie verzint toch al die namen?) – komen we in het boerengehucht Kleinschwarzach. Met ruim 80 km op de teller vinden we het wel best. De boerin wijst ons op het erf waar we kunnen gaan staan en al gauw staan we achterin bij de fruitbomen heerlijk rustig.Het sanitair is keurig – maar w.c en douche zitten in 1 hok. Niet echt handig dus…. Bovendien is de prijs voor een boerencamping aan de hoge kant, maar vooruit: we staan! En groeten vervolgens de Spanjaarden die een uurtje na ons de camping op komen rijden. Helaas is een praatje maken niet te doen, want wij spreken geen Spaans en zij geen Engels/Duits. Toch begrijpen we elkaar wel…
80,87 fietskilometers
Zaterdag 16 juli
Na het gebruikelijke ochtendritueel de spullen ingepakt en zaten we al weer vroeg op de pedalen. Via de noordoever reden we naar Deggendorf. Daar besloten we de bootmaatschappij te bellen om eventueel met de boot naar Passau te varen. We fietsen nu wel langs de Donau, maar we moeten toch zeker ook over de Donau gevaren hebben. De boot was echter net van de kade los ( het was 10.03 uur en de boot vertrok om…10.00 uur) en inderdaad: Anton hangt op en we zien de boot voorbij komen. Onze teleurstelling was gauw weggeslikt – het weer is goed en de tocht voor vandaag belooft mooi te zijn dus daar gaan we weer. Via een prachtig natuurgebied rijden we verder en ter hoogte van Niederalteich schieten beide mannen er als een kogel uit een kanon vandoor en Angela komt hijgend en puffend de helling op en ziet vervolgens beide heren verwoed zwaaien: de boot uit Deggendorf heeft net aangelegd en is al weer los als de kapitein Anton en Tom ziet en weer terugkomt. Dit tot groot plezier van Tom! Dus : moeders een tandje erop en ook zij kan even later puffend en hijgend de fiets onder in de boot zetten. Voor € 66,00 kunnen we met z’n allen en fiets naar Passau. En dat voor ongeveer 4 uurtjes varen! Aangezien het mooi weer is gaan we boven op het buitendek zitten en genieten van het mooie weer en het prachtige landschap dat voorbij trekt. De koffie is heerlijk en we kunnen zelfs aan boord eten.
Tegen 13.00 uur komen we aan bij de sluizen vóór Passau en het schutten is een ware belevenis!In de gloeiende zon kijken we naar het hele proces en verbazen ons over het verval. Al gauw kunnen we verder en krijgen vanaf het water een schitterend uitzicht op de stad met het oude raadhuis en de kerk. De boot vaart de stad iets voorbij en zodoende varen we even later over de beroemde “Drei fluss eck” ; Donai, Inn en Ilz komen hier samen. Dan draait de boot en legt aan. Als laatste kunnen wij met onze zooi de kade op en storten ons in de drukte van Passau. De camping is niet ver: vanaf de kade zien we de brug, gaan deze over, door de tunnel en na de tunnel gelijk linksaf. Het is een korte, steile klim en daarna een korte,flinke afdaling en rijden zo het terreintje op van de kano-club en kunnen ons tentje zo aan het water van de Ilz zetten. Een prachtig plekje! Gek eigenlijk, want aan de andere kant van deze berg ligt de stad en hier hoor je de vogels, zie je de vlinders en zwemmen de eendjes rustig voorbij. Tom heeft al gauw zijn been van waterdichte pleisters voorzien en staat te klappertanden in de Ilz. Zwemmen kan net… Als de tent staat steken we nog een keer de sleutel in het fietsslot en rijden we terug naar Passau – op zoek naar een supermarkt. Via het toeristeninfocentrum en de plattegrond rijden we al gauw – in de hitte – richting Kleiner Exerzielerplatz waar een enorm winkelcentrum ligt en een fantastisch uitgeruste grote supermarkt. Met de fietstassen vol boodschappen rijden we weer terug naar de camping. Als de tent staat zakken we heerlijk onderuit…..broodjes kunnen bij de campingeigenaar vooraf besteld worden dus we hoeven er morgenochtend niet uit voor brood en genieten lang van de mooie avond en het uitzicht.
24,37 km fietskilometers ( boot niet meegerekend)
Zondag 17 juli
Het was vanmorgen al vroeg licht en zodoende waren we toch vroeg wakker. Na een heerlijk ontbijtje en douchen gingen we naar Passau. Een prachtige stad! Mooie gebouwen, kleine smalle,slingerende straatjes en veel mooie gebouwen om te bekijken – ook al is het heel warm! We zoeken bewust de schaduwkant van de straatjes op en vermijden zoveel mogelijk de zon op de grote pleinen. Aangezien het zondag is en de supermarkten dicht zijn besluiten we rond het middaguur op het Raadhuis te eten en dan vanavond een broodje met soep te eten. We gaan voor een traditioneel gerecht : knoedel met schweinebrat en sauerkrautsalat. Uiteraard met een flinke pul bier. We zijn verstokte wijndrinkers maar hebben hier toch meer behoefte aan het vele vocht ( en de voedingsstoffen!). Na het eten zwerven we verder door de stad en gaan op tijd terug naar de camping zodat Tom nog ff kan zwemmen in de Ilz. De eendjes snateren vrolijk om hem heen…. De mannen kunnen echter niet lang stil zitten en besluiten het kasteel Oberhaus ( boven ons) te gaan bezoeken en komen na 3 uurtjes weer enthousiast terug. ’s Avonds genieten we van het uitzicht en het mooie weer en bekijken we de route voor morgen. We zijn boekje 1 uit en gaan nu de kaartjes op van boekje 2 !
Maandag 18 juli
Vanochtend wederom vroeg wakker en door de routine zat alles vrij snel in de tassen en de fietskar en waren we weer vroeg weg. De route via de noordoever liep vlak langs de camping dus al gauw zaten we flink peddelend op het fietspad. Via een schitterend pad naar Erlau – Obernzell naar Kraftwerk Jochenstein gereden. Naast koffie is hier een grote tentoonstelling over het waterleven in/op/naast de Donau. Helaas konden we hier niet oversteken want dat gaat via een zeer steile trap met 90 treden en dat lukt echt niet met een fietskar. Even later bleek dat niet zo heel erg te zijn, want even verderop hingen er een paar bordjes aan de boom : Landesgrenze en Österreich. We waren er bijna aan voorbij gefietst. Dus : afstappen en foto’s maken! Daarna reden we verder en iets verderop kwam een schattige “halte”voor de oversteek. 
Uiteraard moesten de mannen de bel flink laten klingelen en even later gingen we met het bootje naar de overkant om Stift Engelhartszell te bezoeken. Alleen al de rijk versierde skeletten zijn de moeite meer dan waard! We keken onze ogen uit. Daarna weer terug naar het pontje en via de noordkant verder gefietst naar Niederranna en de bocht bij Schlögen. Hier namen we het pontje naar de overkant want daar lag de camping. Het was een leuke camping,met een zwembad(je) ( tot groot plezier van Tom) en een ruim veld voor tenten. Helaas zaten hier erg veel steekvliegen en steekmuggen en lag er een drukke weg langs waar het verkeer ’s morgens vroeg al begon te razen. Het campingwinkeltje heeft een beperkte en kleine voorraad, maar een blik sperciebonen,een pot appelmoes,wat aardappelen en dikke worsten die we op de barbecue gooiden was voor ons een feestmaal! ’s Avonds genoten we van het uitzicht en de zonsondergang.
42,27 fietskilometers
Dinsdag 19 juli
Vanochtend waren we weer vroeg wakker. Gelukkig was het campingwinkeltje om 07.30 uur al open dus de broodjes en het sap waren vers…. Daarna alles ingepakt en met een zonnetje gingen we via de zuidover richting Inzell – Kobling en allerlei kleine gehuchten. Maar het natuurgebied is hier fantastisch en het fietspad bestaat uit asfalt . ideaal voor de fietskar! Bij Ottensheim gaan we met een draad-pont de Donau over en vandaar via de noordkant fietsen we naar Linz. ( de zuidkant loopt over een drukke autoweg) Ook geen alternatief want het fietspad loopt hier strak naast de autosnelweg dus de vrachtwagens blazen je hier voorbij. Uiteindelijk komen we in Linz – vinden wij een behoorlijke tegenvaller, zeker als we doorfietsen naar de camping bij de Pieschinger See : een met hekken omheind veldje, een goor toiletgebouwtje en een hek dat ’s avonds op slot gaat…mmmm…het volk dat er rondhangt bevalt ons ook niet en dus pakken we het boekje erbij en besluiten een pension in Steyregg te bellen. Zodoende fietsen we even later nog maar 10 kilometer door en komen in het prachtige centrum van Steyregg terecht. De beste man begroet ons allerhartelijkst en neemt ons mee naar buiten en vlak bij de oude stadspoort opent hij een deur en daarachter ligt een hofje met daaraan een aantal kamers.
We zetten moe en warm de spullen neer en ploffen neer op een heerlijk bed. Vanavond geen luchtmatje,geen slaapzak,geen toiletgebouw maar zachte bedden met kussens en .. Tom kan een keer televisie kijken. Hij heeft de Oostenrijkse Spongebob gauw gevonden hahahahaha! Na opgefrist te hebben gaan we op zoek naar een eetgelegenheid en na wat zoeken en een korte fietstocht komen we bij het station uit. We hebben eerst nog wat twijfels, maar worden allervriendelijkst ontvangen door de eigenaresse en zitten al gauw onder de kastanjebomen aan de grootste radlers tot nu toe…. Het eten is een heerlijke verrassing en wordt vers bereid - we kunnen dit allemaal volgen, want het raam in de keuken staat open en tijdens het koken houdt ze contact met de gasten in de tuin. Heel gemoedelijk en gezellig allemaal. Voldaan komen we terug in onze kamer en na wat spelletjes en bladzijdes lezen gaan we naar bed.
65,99 fietskilometers
Woensdag 20 juli
Vanochtend waren we later dan normaal wakker maar zaten al snel aan een heerlijk ontbijtje – in de ontbijtzaal van het pension ( aan de andere kant van de straat). Toen we terug liepen begon het zachtjes te regenen dus de fietstassen nog even van hoezen voorzien, jassen aan en al gauw waren we onderweg.Helaas bleef de motregen aanhouden en dat maakte de klim naar concentratiekamp Mauthausen er niet prettiger op…eenmaal boven op de berg aangekomen zagen we rondom een grijze waas : de regen. Dit zal de eerste dag in de regenjas worden…. 
De fietsen konden we makkelijk kwijt en voordat we toegangskaarten kochten dronken we eerst koffie in het museumrestaurant. Daarna begonnen we aan de rondleiding ( met audio) en het was zeer indrukwekkend. Het maakte pas een diepe impact die we voelden in onze maag toen we een kleine trap afgingen en in de kelder kwamen waar de verbrandingsoven stond. Dat was heel confronterend. In stilte zijn we daarna verder gegaan – het beeldenpark met memorials was indrukwekkend, maar de wand waar o.a. de Nederlandse Engelandvaarders gedwongen naar beneden moesten springen maakte ook veel indruk. In stilte zijn we weer op de fiets gestapt en de zeer steile afdaling deed de heftige klim vergeten. En het was droog! …Daarna verder gefietst richting Au. De camping zag er mooi uit en lag prachtig maar we vonden het te vroeg en wilden nog meer fietsen. Dus gingen we verder – en kwamen 5 kilometer verderop in een omleiding terecht. Er wordt hier aan dijkverzwaring en beveiliging gedaan en dus moesten we – enorm – omrijden. We reden dwars door de velden en langs een mooi stroompje dus op zich was het niet zo heel erg en kwamen uiteindelijk bij kraftwerk Wallsee-Mitterkirchen weer op de oorspronkelijke route. Wallsee is een prachtig plaatsje – maar het dorpsplein ligt wel boven op de berg en de weg erheen is steil…. Puffend kwamen we boven en gelukkig was de supermarkt open. Inkopen gedaan, want je weet maar nooit en vervolgens weer verder op de fiets. Net buiten het dorp kwamen we in Sommerau een klein bordje tegen : camping. Een oud boertje langs de weg gaf aan dat het klopte en dus reden we het pad op en kwamen op het erf van een boer. Schitterend: fruitbomen en een enorm grasveld .Er was echter niemand thuis, dus wat nu? Bleek dat het boertje in de berm de eigenaar was.. Snel de tent opgezet en het kooktoestel aan. Dat was maar goed ook want het begon weer lichtjes te regenen. Het sanitair zat op de kopse kant van de enorme stal en zag er keurig uit. De prijs viel ook mee : €20,00 per nacht. Uiteindelijk hebben we er heerlijk rustig gestaan!
51,47 fietskilometers
Donderdag 21 juli
Vanochtend met een beetje zon en bewolking wakker. We hebben het hier zo naar de zin dat we een dagje blijven en e.e.a. in de omgeving gaan bekijken. Vol goede moed – met de regenjas op de bagagedrager – fietsen we via Wallsee richting Lehen waar een Keltisch dorp moet liggen. Ook hier krijgen we te maken met een wegomlegging i.v.m. de bouw van een waterkering en via de maisvelden komen we uiteindelijk bij het Keltisch dorp. Volgens informatie uit boekjes en de ANWB gids zou het een levendige weergave van het leven in die tijd moeten zijn maar het enige dat we zien is de kassière en de hutten zelf….. Wij vinden het een zware tegenvaller maar Tom kijkt enthousiast rond en als hij de planken vindt om zelf een hut volgens oude bouwmethoden te bouwen gaat hij enthousiast aan de slag. Uiteindelijk brengen we er 2 uurtjes door en daarna via de velden weer richting Wallsee en de camping. Hier komen we voor de verrassing te staan dat op donderdagmiddag alle winkels dicht zijn. Gelukkig is zo’n 3 km van de camping een stübe open waar we heerlijk kunnen eten. Net voor de gebruikelijke avondbui zijn we terug en hebben we medekampeerders gekregen. Aangezien het de rest van de avond regent zien we elkaar niet. Wel zien we de boer en zijn vrouw – die rond 19.00 uur door een bus worden afgezet en even een praatje komen maken. Ze hebben een dagtrip naar de Wachau en burg Aggstein gemaakt. Hee, daar moeten wij nog langs..!
Vrijdag 22 juli
Vanochtend bij het opstaan is het weer onbestendig maar we kunnen droog inpakken. De boer en zijn vrouw komen nog even kijken en voor we weggaan moet er nog een afscheidsborrel worden gedronken en zo staan we nog voor 09.00 uur de borrelglazen met “nusslikeur” achterover te gooien. Zo lekker hebben we het nog niet gedronken – maar hij blijkt het dan ook zelf te maken. Een geheim kruidenrecept van zijn vrouw en de walnoten doen de truc. Met een warm gevoel in de maag – en dat niet alleen van de schnapps op de vroege morgen! – nemen we afscheid en beloven nog een keer terug te komen. Daarna vol goede moed op de pedalen.
Het blijft wisselvallig en dat zorgt ervoor dat we regelmatig herten en reeën tegenkomen. Ontzettend leuk! Via Ardagger Markt – Innerzaun – Tiefenbach rijden we richting Grein waar we de zus van Anton bellen en toezingen: vandaag wordt ze 50! We besluiten aan de zuidoever te blijven rijden omdat de weg zo mooi is. Al gauw rijden we langs het natuurgebied de Strudengau – erg mooi en woest. Via Willersbach – Teuch – Donaudorf – Scharlreit rijden we met lichte regen Ybbs binnen. Natuurlijk is het net mittagruhe dus de supermarkten zijn tot 14.30 uur dicht… We rijden door de mooie,oude smalle straatjes van Ybbs en besluiten een blik te werpen in het Fahradmuseum. Dat is toch wel een moetje – en zeer zeker de moeite waard. Er staat een prachtige collectie oude fietsen en je ziet daar heel goed de ontwikkeling van de fiets in terug. Ondanks het kleine oppervlak zijn we lange tijd binnen en kijken onze ogen uit. Daarna weer de motregen in en bij het uitrijden van Ybbs komen we zowaar een upermarkt tegen die open is. We halen de benodigdheden voor vandaag en besluiten een mooi plekje aan de Donau te zoeken voor de lunch. Zo gezegd, zo gedaan en met een volle maag trappen we via de zuidoever verder richting Krummnussbaum- Pöchlarn naar Melk. Het klooster is van verre al te zien dus we besluiten de laatste kilometers naar de camping op het gemakje te doen. Bij het spoor is het even zoeken omdat het bord niet duidelijk zichtbaar is maar al gauw rijden we richting de punt van de landtong en met een diepe zucht stappen we bij de camping af. Om vervolgens met een diepe zucht weer op te stappen : de hele camping is vergeven van zigeuners met hun caravans en we worden weggekeken… Anton haalt het reeds betaalde campinggeld op en we fietsen naar het centrum. Daar blijken alle pensions vol te zitten dus na diep ademgehaald te hebben besluiten we door te fietsen naar Schönbühel en hopen er maar het beste van… Uiteindelijk na een korte rit zien we een prachtig kasteel opdoemen : kasteen Schönbühel. En wat blijkt? De camping ligt er net voor, aan de voet. En er is plek. En zodoende staan we 5 minuten later onder de hazelnoot, met zicht op het water en het kasteel en breekt het zonnetje door. We kijken elkaar aan en weten : het heeft in Melk zo moeten zijn. Dit is een prachtige plek! We trekken een biertje open, pakken de stoelen en genieten eerst van de omgeving. Broodjes hebben we bij het inchecken al besteld. Daarna zetten we het tentje op en pakken we het kooktoestel. Daarna is het de rest van de avond genieten.
72,07 fietskilometers.
Zaterdag 23 juli
Vanochtend met een zonnetje opgestaan, broodjes gehaald en op het gemak ontbeten.vDe receptie was vroeg open en dus kon er al vroeg gewassen worden. Ze hebben geen droger in het washok, maar er kan wel gedroogd worden bij de eigenaresse zelf en na een uurtje kan de was keurig in een wasmand en droog opgehaald worden. Ondertussen is het stralend weer dus na flink smeren met zonnebrand rijden we richting Melk en zetten we de fietsen onderaan in de winkelstraat. We nemen eerst koffie – met gebak – en besluiten daarna het klooster te gaan bezichtigen. In één woord geweldig! Overal – weer – de pracht en praal van barok en de bibliotheek is enorm. De kerk is ook het bekijken waard en we hebben geluk: ’s avonds is er een opvoering van een strijkorkest met diverse zangers en een tenor is net met orkest aan het oefenen. Wat klinkt het dan mooi in zo’n kerk! Daarna via de hoofdstraat de supermarkt opgezocht en met de fietstassen vol boodschappen ( morgen is het zondag!) weer naar de camping terug en zien langzaam aan de donkere wolken aankomen.
Voor we goed en wel het eten op tafel hebben barst het noodweer los en stroomt het water langzaam de tent in. De rest van de avond kijken we vanonder de luifel naar buiten. Aangezien ze binnen ook een bar hebben nemen we Uno en Bonanza mee naar binnen en onder het genot van een wijntje – dat is lang geleden!- doen we heel wat potjes. Tom mag van ons aan de radler en krijgt een enorme zware kroes. Niet te tillen! Is het een geintje : het ding is van lood. We sluiten af met een nusslikeur – maar ook al is deze lekker hij haalt het niet bij de nusslikeur van onze boer…. In het donker duiken we onze slaapzak in…
10.07 fietskilometers.
Zondag 24 juli
Om vervolgens met bewolking en motregen wakker te worden. We besluiten toch maar wat te ondernemen en fietsen met de regenjas aan – maar wel open,want het is niet koud- richting burg Aggstein. Als we aan komen fietsen ligt het deels in de wolken. We besluiten de fietsen onderaan de weg vast te zetten aan een hek en lopen vervolgens de 2,5 km naar boven. En verklaren onszelf vervolgens voor gek - iedereen komt voorbij in de auto en wij lopen…. Doorweekt van het zweet komen we na 3 kwartier boven en hijgen uit voor we een kaartje kopen. Respect voor het boerenechtpaar dat ook lopend naar boven is gegaan!! 
Vervolgens duiken we het oude deel van het kasteel in : de herberg met keuken uit 1200 en genieten van heerlijke koffie. Vervolgens gaan we de ruïne bekijken en dat engeltje zit wederom op onze schouder : de bewolking trekt met regelmaat op en zo hebben we prachtige vergezichten!We zien zelfs op een gegeven moment in de verte kasteel Schönbühel ! Na de ruïne bekeken te hebben zoeken we de heerlijke warmte van de herberg weer op – die zit aardig vol, de kachel brand en de sfeer is heel gezellig. We schuiven aan op de bank bij het raam en zien zo af en toe de vallei tevoorschijn komen. We gaan voor authentieke pot en bestellen “ritterschmaus”: knoedel met sauerkraut en schweinebrat en worst. Natuurlijk komt daar de onvermijdelijke pul bier bij en zo worden we heerlijk roze….. In de kelder hebben we nog de tentoonstelling over de Nibelungen bekeken; oke, de poppen en opstelling zijn gedateerd, maar de bordjes die erbij staan geven een duidelijke impressie van het Nibelungenlied/verhaal. De afdaling gaat daarna stukken beter en al gauw staan we weer bij de fietsen en gaan we terug richting de camping. Het blijft miezeren. Eenmaal terug op de camping bekijken we de route voor morgen – maar we zijn het alledrie eens: dit is een mooie plek!
15,28 fietskilometers
Maandag 25 juli
Vanochtend was het wederom wisselvallig maar we hebben toch ingepakt en zodoende zaten we om 09.00 uur op de fiets. We reden weer op de zuidoever (rechterkant) en zagen burg Aggstein dit keer flink in de wolken. We hebben gisteren mazzel gehad. Langs de prachtige Donau en het mooie natuurgebied rijden we verder richting Dürnstein. In Rossatz zien we de blauwe kerktoren van Dürnstein al en besluiten eerst koffie te drinken op het dorpsplein. We bestellen er een soort strudel bij van kwark en marillen: abrikozen en die is heerlijk! Daarna op de fiets verder en door de boomgaarden vol marillen fietsen we naar het pontje waar uiteraard flink gebeld wordt door de heren. Omdat we toch alleen het stadje en de kerk willen bezichtigen en aan deze kant verder willen fietsen zetten we de fietsen vast aan het hek en nemen een retourtje voor onszelf. Al gauw lopen we door de oude straatjes en de fantastisch mooie kerk! De blauwe toren is uniek in Oostenrijk en doet er snoeperig aan. Na wat kleine inkopen ( we zijn tenslotte met de fiets!) nemen we het bootje weer terug en besluiten op een nabij gelegen bankje te lunchen. Via de zuidoever – Hundsheim – Mautern – ( goede Spar!) – terug naar de oever en verder via Hollenburg – Traismauer rijden we voorbij. Via het prachtige natuurgebied Mitterhaufen rijden we verder en besluiten in Zwentendorf de scamping op te zoeken. Genoeg voor vandaag. Helaas is de camping een veldje naast een sporthal en tussen sportvelden in waar jeugd rondhangt. Er is 1 gebouwtje met 1 toilet/douche voor mannen en 1 voor vrouwen en dat is het. De afwas moet in de wasbak gedaan worden. Op het veld is 1 waterkraan…… Maar we vinden het voor vandaag genoeg, hebben alles bij ons en het is maar voor 1 nacht. Uiteindelijk is het om 19.00 uur stil! En er komen nog wat meer fietsers dus we staan niet alleen.
65,27 fietskilometers
Dinsdag 26 juli
Na een heerlijk rustige nacht stonden we vanochtend op met droog weer. Anton was vroeg wakker en reed naar de Spar in het dorp en zodoende zaten we aan de verse broodjes,ei en sap. Heerlijk begin van de dag. Daarna was de tent snel ingepakt en om 09.15 uur reden we de camping af. Lekker los peddelend bleven we op de zuidoever waar we ter hoogte van Tulln weer met een omleiding te maken kregen. Dit keer vonden we het niet erg , want we reden weer dwars door de wijnvelden en boomgaarden en alles was groen. We reden over de dijk richting het centrum en kwamen opeens een fantastische beeldengroep tegen : de Nibelungen. Wat een fantastisch kunstwerk!.
Dankzij de tentoonstelling in burg Aggstein wisten we dit beeld goed te interpreteren! We hebben er heel wat foto’s van gemaakt.
Daarna langs de zuidoever verder richting burg Greiffenstein: vonden wij niet de moeite van het omrijden waard…Vervolgens weer op de pedalen om vervolgens via een saai stuk in Klosterneuburg uit te komen. De camping ligt daar recht t.o. het station en centrum maar is enorm groot, heeft keurige voorzieningen en ..
we kijken uit op het klooster. Geweldig! We zijn weer erg vroeg, maar hebben een gereserveerde plaats ( bleek achteraf een goed idee, want deze camping is duidelijk favoriet bij Nederlanders en iedereen die Wenen wil bezoeken maar niet in Wenen op de camping wil staan) .
In de eerste instantie is dit een plek tussen caravans en campers, maar als we over het terrein fietsen komen een deel tegen bestemd voor auto’s en een tent. Dus besluiten we daar te gaan staan en dat is gelukkig geen probleem. De tent is zo opgezet en na een lunch heeft Angela de wasmachine ook gevonden en alles draait weer. Anton en Tom zoeken het zwembad op dat naast de camping ligt (gratis kortingsbonnen bij de receptie).
Al gauw komen de buren terug en dat blijkt een gezellig stel (Mike en Graham) uit Australie te zijn en al snel hebben we praat. De avond verloopt erg rustig. Morgen maken we onze fietstocht af: op de fiets naar Wenen!
38,92 fietskilometers.
Woensdag 27 juli.
Vanochtend toch weer vroeg wakker en Anton fietst naar de Spar in het dorp voor verse broodjes en de rest. Na een lekker ontbijtje de laatste 3 fietskaartjes in de stuurtas, camera volledig opgeladen en voorzien van nieuwe geheugenkaart ( we hebben al meer dan 1000 foto”s !!) goed ingesmeerd met zonnebrand en daar gaan we dan! Het is 14 kilometer tot aan de St.Stephansdom dus dat moet te doen zijn – en dat is het ook. De weg is duidelijk bewijzerd en uiteraard moeten we op de foto met het stadsbord van Wenen en binnen een uur staan we in het centrum van Wenen. Veel straten zijn eenrichtingsverkeer dus met de fiets aan de hand lopen we verder, want de politie is veelvuldig aanwezig en controleert streng. Aan de achterkant van de St.Stephansdom vinden we een hek – en een agent die aangeeft dat je daar de fietsen mag neerzetten dus we hebben mazzel. Verder is er n.l. geen fietsenstalling of wat dan ook te vinden! Na een kop koffie ( wat een prijzen!) slenteren we door de St.Stephansdom en daarna door de diverse winkelstraten. Op iedere hoek staat wel een beeld, op ieder gebouw staat wel een beeld,op ieder plein een fontein en standbeeld…. Elke hoek die we omgaan leveren weer nieuwe beelden op en de camera blijft maar klikken… Aangezien het vrij warm is blijven we de schaduwkant van de straten opzoeken. Al snel komen we een boekwinkel tegen en kopen nog wat voor de laatste dagen ( alles is uit), we bezoeken het Mozarthuis en Tom is helemaal gelukkig. Hij is een grote Mozartfan dus alles wordt uitgebreid bekeken en beluisterd. Zelfs Mozartkügeln worden gekocht… Daarna weer de hitte in en in een zijstraatje van de hoofdstraat vinden we een pizzeria – uiteraard met een flinke pint bier…. Gelouterd en gelaafd slenteren we verder richting de Hofburg en verbazen ons over de grootsheid van gebouwen,beelden en fonteinen. Vervolgens lopen we verder over de Ringstrasse en komen bij het Alte Rathaus. Daar staan allerlei eet-en drinktentjes dus we blijven daar hangen. Vervolgens via het theater en allerlei straatjes weer richting de St.Stephansdom en na het eten van een ijsje en het kopen van ansichtkaarten voor iedereen zoeken we de fietsen weer op.In een heerlijk zonnetje fietsen we weer terug naar de camping. We volgen het voorbeeld van de Australiërs en genieten na met een wijntje ( een echte Mouton Cadet ), een stokbroodje en diverse kaasjes en paté ( de Spar in het dorp is uitstekend) en uiteraard een babbeltje. Ondertussen zien we de camping langzaam aan helemaal volstromen… Anton en Tom besluiten nog ff te gaan zwemmen- Angela heeft nog een goed boek. Daarna sluiten we deze heerlijke dag af met een spelletje en liggen voldaan in de slaapzak.
27,73 fietskilometers
Donderdag 28 juli
Heerlijk uitgeslapen en na het douchen wederom de spulletjes ingepakt, naar het station gelopen en op de bus gestapt naar Heiligenstadt ( € 1,80 p.p en kinderen tot 16 zijn in de vakanties en op feestdagen gratis). Bij het station staat ook het bekende Rote Haus Karl Marx Hof. Op het station hebben we een 48 uurs openbaar vervoer gekocht en kunnen zo onbeperkt door Wenen reizen met bus,trein en metro.
Al snel kwam de U-bahn ( metro) en stapten we uit op halte Schönbrunn – inderdaad een mooi buitenshuis maar ietwat tegenvallend. Kaartjes kopen was heel makkelijk, maar er stond een tijd op en een poortje waar je je dan moest melden en op die tijd mocht je er in. De audio-guide was wel handig. We namen de kortste toer want de overige duurden meer dan anderhalf uur en dat vonden we te lang. Uiteindelijk hebben we heel wat kamers gezien maar de inrichting vonden we minimaal ( blijkt ook wel uit het feit dat het meeste in de Hofburg staat….) De tuin en de vijver was prachtig , het doolhof werd door de mannen uitgeprobeerd maar we waren het na 2 uurtjes wel zat… met de U-bahn reden we terug naar het centrum en stapten uit bij het Alte Rathaus en hebben daar heerlijk gegeten – ondanks de stromende regen. Daarna zijn we naar het Natuurhistorisch museum gegaan – het regende toch en Tom wilde het heel graag zien. ABSOLUTE AANRADER!!!! Niet alleen is het gebouw aan de buitenkant al indrukwekkend, de binnenkant is onbeschrijfelijk! De beelden, de schilderingen, de trap, de verlichting en dan al die enorme zalen met beelden en schilderijen aan het plafond en de enorme houten vitrines met werkelijk alles wat maar leeft… Naturalis valt er bij in het niet. We zijn bij de fantastische entree begonnen en via zaal 1 een enorme collectie mineralen bekeken ( 7 volle zalen!) daarna alleen nog maar met open mond rond gelopen. En dat was nog maar de eerste verdieping…. Op de tweede verdieping ging het verder met zoogdieren-reptielen-vogels enz. enz. Geen wonder dat we in het prachtige café met een flinke pul bier bij moesten komen. We hebben platvoeten gekregen!! Uiteindelijk had Tom ALLES gezien en gingen we verder – het regenen was gestopt en het Mozartbeeld was niet ver. Daarna vonden we het welletjes en met de U-bahn en de bus weer richting camping waar we uitgeput in onze stoelen hebben gelegen. Enorm veel indrukken weer opgedaan – Wenen is een geweldige stad waar je met gemak een week rond kunt lopen en nog niet alles hebt gezien. Tandenpoesten lukte nog net en daarna de slaapzak in…
Vrijdag 29 juli.
Vanochtend weer vroeg wakker en daardoor zaten we al snel weer in de bus en de U-bahn. Dit keer gingen we op weg naar het Zentralfriedhof en St.Marxfriedhof. Het was de moeite waard om op deze kerkhoven rond te lopen en te kijken naar de enorme, soms wanstaltige grafstenen die er staan. Dat is nog eens begraven! Het St. Marxfriedhof valt erbij in het niet – het graf van Mozart is zelfs magertjes, maar voor Tom wel belangrijk. Daarna met de U-bahn naar het centrum en daar nog wat rondgewandeld en dingen bekeken. Wederom bij het Alte Rathaus gegeten en daarna weer terug naar de camping. We hebben een overload van beelden,gebouwen,fonteinen en vinden het genoeg. We gaan zeker nog een keer terug naar deze fantastische,bruisende stad! Op de camping aangekomen zakten we heerlijk onderuit en maakten nog een praatje met de Australiërs – ook zij gaan dit weekend verder. Morgen een lange dag!
Zaterdag 30 juli
Vanochtend was Anton al vroeg op en om 07.15 kwam de taxi die hem naar de Westbahnhof in Wenen bracht. Vandaar uit gaat hij met de trein naar München – vliegveld om de auto op te halen.
Terwijl wij op zijn terugkeer wachten gaan Tom en ik naar het klooster van Klosterneuburg – en dat is een enorme verrassing. De entree is al spectaculair maar de rest .. We nemen een Stift – ticket : we kunnen dan alle rondleidingen ( met audioguide) doen die ze hebben EN de rondleiding door de kerk met verplichte gids. ( dit ticket kost voor alles € 15,00, terwijl de losse onderdelen € 9,50 per stuk zijn) Vol goede moed beginnen we aan de Imperial toer : de kamers van de keizer. Onvoorstelbaar – dit is wat we wilden zien in Schönbrunn!! Daarna gaan we naar de “Schatzkammer”: sinds dit voorjaar geopend en wat we hier aan enorme rijkdommen zien is ongelooflijk. Ook hier blijven we foto’s maken van elke monstrans,beker,ring,kledingstuk,juwelen enz. enz. Daarna lopen we terug en sluiten aan bij de rondleiding die o.a. door de kerk zal voeren ( daar kom je zonder rondleiding niet in). Ook hier staan we verbaasd over de enorme kunstschatten – niet alleen in waarde, maar ook in ouderdom. Beelden uit de vroege middeleeuwen en uiteraard het beroemde Verdun-altaar. De kerk was ook al een toonbeeld van barok en rijkdom. Stilletjes zaten we daarna aan de koffie…..we dachten dat we al heel wat hadden gezien, maar dit, in een aan de buitenkant saai ogend klooster in een middelgroot dorp; onvoorstelbaar. Daarna liepen we via de hoofdstraat en de Spar terug en deden de laatste inkopen. Bij de tent hapten we even naar adem en besloten nog even te relaxen in het zwembad. Zodoende waren we om 17.30 uur terug en om 18.15 uur kwam Anton toeterend met de auto de camping op. Tijdens het eten overlegd wat de plannen gingen worden en aangezien de vooruitzichten niet best waren en de camping ’s middags vol liep met de zigeuners die we in Melk juist ontliepen was één blik voldoende : inpakken. Tom deed de afwas, wij braken de tent af en ruimden de auto in en na een verfrissende douche en een hartelijk afscheid van onze Australisch vrienden (e-mailadressen uitgewisseld) reden we om 20.08 uur van de camping weg – en bij Wenen de stromende regen in!! Zodoende reden we al vroeg in het donker en de nacht in. Relatief weinig verkeer en weinig wegwerkzaamheden en daardoor reden we zondagochtend om 06.57 uur de oprit thuis op. Anton dook ff het bed in, wij ruimden de auto uit, de fietsen op en uiteraard ging de wasmachine aan. De Donauradweg zat er op!
Conclusie : Het is inderdaad een geweldig mooie route. Goed bewijzerd. De gravelpaden zijn erg leuk, maar met regen en een fietskar kan het zwaar zijn De route gaat uit van mensen die overnachten in pensions want die zijn er veel De campings zijn met mondjesmaat te vinden en vaak ver onder de gangbare maat. Flexibiliteit is dan wel een vereiste! Winkels zijn onregelmatig open; doe op tijd en wanneer je kan inkopen! De mensen die wij tegenkwamen waren uitermate vriendelijk!
