Blue Flower

Dit jaar waren we niet van plan om met de meivakantie weg te gaan omdat  de vakanties van Angela en Tom niet gelijk lopen ( want Tom zit vlak vóór zijn eindexamens….) Maar goed, hij heeft de eerste vakantieweek hard geleerd, Angela was er aan toe, Anton wilde al heel lang naar Toscane dus we besloten toch nog een weekje te gaan…. Zo is de stacaravan nabij San Vincenze gauw geboekt, het Zwitserlandvignet aangeschaft en een leuk hotelletje in het Schwarzwald gevonden – want Angela moet vrijdags nog werken…

Zodoende rijden we op vrijdag 25 april om 15.00 uur aan en komen ’s avonds rond 21.00 uur aan in het ontzettend leuke Schwarzwalderhof -  waar we dan weinig van zien want het is al donker en het regent…..Binnenin zit de gelagkamer vol en al gauw komen de enorme pullen bier ( en wijn voor moeders) op tafel en met rode koontjes duiken we een heerlijk donzen bedje in….

Om de volgende ochtend  vroeg bij een lokale bakker overheerlijke ontbijtbroodjes en koffie te gebruiken waarna we met een volle buik richting Zwitserland rijden ( niet zo heel ver, trouwens). Het eerste stuk bij Bazel is niet bijster mooi, maar al gauw komen de glooiingen en eenmaal bij de Gothardtunnel genieten we van het uitzicht op besneeuwde bergtoppen -  de reden waarom we de Gotthardpas niet over kunnen en er een wachtrij voor de tunnel staat…. De schade blijft beperkt, want we doen “slechts “2 uur over dat stuk…  Daarna rijdt het flink door en steken we al gauw de grens met Italië over. Via de snelweg rijden we langs Milaan richting Parma en steken daar via de  prachtige heuvels van Emilia met prachtige uitzichten door richting de kust en komen vlak bij Carrara (ja, ja de marmermijnen zijn vanaf de weg te zien!) de weg richting Pisa op.

Terwijl we in de verte "de toren van Pisa" zien besluiten we door te rijden, want het kronkelige  ritje door de heuvels duurde langer dan gedacht en uiteindelijk rijden we het laatste stuk door de heuvels en de zon rond 17.00 uur de camping op. De ontvangst is leuk en lekker snel en zodoende is alles gauw uitgeladen en opgeruimd en hebben we zelfs de tijd om in de campingsupermarkt de noodzakelijke boodschappen te doen. En ja : we hebben de barbecue aangestoken..!!! Lang leve de vakantie en Toscane!

De zondag was een redelijk bewolkte en koude dag en aangezien we twee dagen in de auto hebben gezeten rusten we vandaag uit – met veel filmpjes kijken, spelletjes doen en een boekje lezen.

Maandagochtend begint blauw en zonnig en vol goede zin en voorpret rijden we via de Fi-Pi-Li richting Florence –  en rijden regelrecht het parkeerterrein bij Porta el Prato op. De meest ideale plek om te parkeren in Florence! Inmiddels is het wel bewolkter en valt er af en toe en spatje maar dat mag de pret niet drukken. Door de meest kleine straatjes – en koffiebar: capuccino voor € 1,00 !! – wandelen we binnen 10 minuten naar de Ponte el Vecchio (toeristentrap). Van daar uit is het een korte wandeling naar het prachtige Piazza della Signoria – en kijken onze ogen uit naar de fantastische gebouwen, beelden en enorme massa mensen ! En het is pas 10.30 uur….. In de motregen besluiten we naar het Piazza del Duomo te lopen – en daar slingert zich een rij over het plein dat we bang zijn morgenochtend pas aan de beurt te zijn….

Uiteindelijk blijkt de rij grotendeels voor de crypte te staan en aangezien de rij voor de kathedraal zelf korter is besluiten we eerst de kerk van binnen te bezoeken. Inderdaad: fantastisch mooi!

Uiteindelijk via de zijdeur weer in de regen en besluiten we eerst te lunchen. Moeilijke keuze, want er zijn zoooooveel eettentjes… Daarna via allerlei straatjes ff zoeken naar Casa di Dante -  ook al is het een kleine woontoren: de expositie is erg leuk en vooral Tom kijkt zijn ogen uit!

Vervolgens via allerlei typische straatjes en wijken richting Piazza di Santa Croce gelopen. Een prachtig ,open plein omzoomd met middeleeuwse huizen, een enorm standbeeld van Dante ( tot grote vreugde van Tom) en een prachtige kerk!!

Als we daar eenmaal uitgekeken zijn lopen we terug naar het Piazza della Signoria en besluiten we de gok te wagen en het Palazzo de Vecchio te bezichtigen. Inderdaad: één van de ‘must do’s “ !!!!!!!! Overal schilderingen, beelden, goud …. Je komt ogen tekort…… Om met een flinke hongerklap in een klein onooglijk restaurantje te eindigen waar ze heerlijk eten serveren en voldaan lopen we aan het begin van de avond terug naar de auto – na wederom een koffie ( espresso natuurlijk!!) bij de koffiebar van vanochtend. Om uiteindelijk in San Vincenzo te eindigen met een fles Italiaanse wijn…..

De dinsdag begint met onbestendig weer en dat blijft de hele dag zo -  een korte wandeling naar het strand wordt afgewisseld met spelletjes, boekje lezen en filmpjes kijken – en ’s avonds lekker eten natuurlijk!

De woensdag ziet er droog uit en begint met zon. De wegen door de heuvels van Toscane slingeren behoorlijk en zo eindigen we enigszins duizelig boven op de berg bij het prachtige, Etruskisch/Romeinse stadje Volterra. De auto staat buiten de muren direct naast het Romeinse amphitheater.

De hele dag dwalen we door dit prachtig ommuurde stadje en in elk hoekje en nauw straatje is wel iets moois te zien: van leuke winkeltjes tot alabaster gebruiksvoorwerpen. Dus souvenirs zijn gauw gekocht… Het “Museo della Tortura” biedt een verrassende kijk op het begrip “mensenrechten”en “folteren”.  Daar komen we stil vandaan…. Via de steile straatjes lopen we richting de kathedraal die werkelijk prachtige oude houten beelden en wandtableaus bevat. Aangezien wij het principe “do like the locals do” hanteren bestellen we in een lokale bar een biertje en uiteraard een prosecco en geven de vermoeide voeten rust. Om vervolgens de tour door de stad verder af te maken en eind van de middag net buiten het dorp bij een grote supermarkt boodschappen te doen. De barbecue mag vanavond zijn werk weer doen :-)!

We hebben de smaak inmiddels te pakken en rijden zodoende donderdagochtend vroeg richting Sienna en nemen de toeristische route : veel kronkelige wegen door de prachtige heuvels, maar daardoor wel tijdrovend. Ook in Sienna gauw geparkeerd en een koffiebar gevonden en zodoende kunnen we gelouterd richting de duomo - en staan versteld van de prachtige kathedraal en rijkdommen! Vergeleken hierbij valt Florence in het niet! Een toegangsticket voor alles wat hier maar te bekijken valt is zo gekocht: de Opa Si Pass.  (Tot 72 uur na aanschaf geldig en biedt toegang tot de 5 meest bezienswaardige gebouwen in Sienna. Een absolute aanrader! )

We nemen dan ook alle tijd om de kathedraal van binnen – en buiten – te bekijken en de camera maakt overuren! Eénmaal weer buiten koopt Tom een geweldige sweater en met deze aanwinst lopen we richting de crypte. Ook al mogen er geen foto’s gemaakt worden – we doen wat pogingen want er zijn de meest fantastische fresco’s op de muren te vinden. En als klap op de vuurpijl een schilderij van de Madonna met kind uit de 15e eeuw – het origineel, compleet met goud!

Van al die cultuur krijg je flinke trek, dus onderaan de trap van de kathedraal op een klein pleintje bij een pizzeria heerlijk gegeten en via een poortje en straatje kwamen we op het fameuze Piazza del Campo uit – een schitterend plein. We zijn het met elkaar eens:  Sienna biedt meer dan Florence….

Dwalend en klauterend tegen de steile hellingen lopen we naar de Museo Dell’Opera del Duomo. Wat een ongelooflijk mooie beelden, fresco’s en iconen hangen daar. Op één der verdiepingen stond een rij mensen voor een trapje te wachten. We wisten absoluut niet waarom, maar als er zoveel mensen geduldig staan te wachten moet het iets moois zijn. En dat bleek: via een steile wenteltrap en zéér veel treden kwamen we uit op het dak van het museum met uitzicht op de Duomo en het omliggende landschap. Fantastisch - en het zonnetje scheen ook. Niet voor lang, want we hoorden het onweer aankomen en al gauw zagen we het aankomen. Tom kreeg de schrik in de benen en vloog de trap af naar beneden. Zodoende stonden we na 15 minuten weer op het plein.

Bij een lokale bakker annex koffieshop bijgetankt en daarna de auto weer opgezocht. Dit keer namen we de snelweg en via een korte omweg  -met uitzicht op Elba  - en enorm noodweer kwamen we eind van de middag op de camping aan. Daar was de zon inmiddels flink doorgebroken en was de lucht helderblauw. Tom had binnen de minuut zijn zwembroek aan en pa en ma zochten met bier en Prosecco een ligstoel bij het zwembad op. Na diverse biertjes en prosecco’s via de supermarkt terug naar de caravan en wederom de barbecue aan. Een heerlijke afsluiting van een heerlijke dag!

Op vrijdag bleek de aantrekkingskracht van de toren van Pisa toch wel sterk en zodoende reden we rond 10.30 uur  de gloednieuwe parkeergarage onder het Piazza del Vittore Emanuelle in. Eenmaal boven bleek er een kleine koffiebar met heerlijke koffie te zitten en de wandschildering van Keith Herring was om de hoek – dus de dag begon goed…..

Via de eerste lange en gezellige winkelstraat Pisa ingelopen en via de brug over de Arno het oudere en gezellige deel in. Hoe dichter we bij het Piazza dei Miracoli kwamen, hoe drukker het werd…en toeristischer…

Eenmaal de hoek om lag daar HET plein met DE toren….. Ontzettend leuk om zo’n beroemd gebouw in het echt te zien, maar om nou te zeggen dat het zo bijzonder is….. de toeristen er omheen die de toren proberen om te duwen voor de foto zijn hilarischer om naar te kijken…..

Ook hier een schitterend interieur van de kathedraal en we kijken wederom onze ogen uit. Het is inmiddels behoorlijk hard gaan regenen en we hebben een hongerklap. We laten de vele toeristenkramen – met overal hetzelfde! – achter ons en in een klein straatje zit een kleine delicatessenzaak: 1 deur breed, met een toonbank en 5 zéér drukke medewerkers. We vinden 3 krukken aan de houten muurbar en bestellen lukraak panini’s met de meest onmogelijke uit te spreken soorten beleg en flinke pullen bier – en hebben een fantastische lunch!!

We hebben inmiddels een overload aan cultuur, kerken, beelden, schilderijen en andere “muk” en het weer werkt ook niet mee dus tegen het eind van de middag gaan we terug naar de camping.

We duiken er vroeg in want morgenochtend is het vroeg op, schoonmaken en weer terug naar huis….

Wat inderdaad supersnel ging! Om 08.00 uur was de schoongemaakte caravan goedgekeurd en gingen we richting Zwitserland waar we via de San Bernardinotunnel reden – een omweg van een uur en een paar kilometer maar uiteindelijk waren we sneller in Bazel dan op de heenweg – dus besloten we om 18.00 uur in Duitsland lekker te eten en daarna door te rijden naar huis. Dat ging allemaal zo goed dat we om 22.15 uur de oprit opreden, om 22.30 uur de auto leeg hadden en om 22.45 uur na een frisse douche voldaan weer in ons eigen bedje lagen.